درختچه همیشه سبز با حداکثر ارتفاع ۴ متر و بومی آسیا می باشد .
شاخه ها خار دار و برگ ها تخم مرغي تا بيضي شکل و کوچک هستند .
گل هاي سفيد رنگ پيراكانتا در اواسط بهار ظاهر مي شوند ، دوره گلدهي كوتاه مي باشد .
پس از آن گل ها به ميوه هايي نارنجي رنگ تبديل مي گردند كه از پائيز تا اواسط زمستان دوام دارند .
در برخي گونه ها و ارقام نيز ميوه ها قرمز و يا زرد رنگ هستند .
در مقاله پیشین گففتیم که این گیاه دارای ویژگی هایی است که آن را برای تبدیل به بونسای مناسب کرده است.
در این مقاله سایت خرید گل و گیاه آپارتمانی گلماگرام با روش های تکثیر بونسای پيراكانتا آشنا خواهیم شد.
روش های تکثیر بونسای پيراكانتا
این گیاه هم از طریق بذر تکثیر می یابد و هم از طریق قلمه تکثیر می گردد.
در روش کشت با بذر باعث میشود که گیاه با پایه مادری متفاوت باشد.
متداولترین روش تکثیر آن، کشت با قلمه است که برای این منظور در اواخر تابستان تا اوایل پاییز، قلمه نیمه چوبی را تهیه کرده
در خزانه در بستر مناسب، روشن و بدور از نور مستقیم خورشید کشت میکنند
وقتی قلمه ریشه دار شد، در اواخر زمستان یا اوایل بهار به زمین اصلی یا گلدان منتقل می شوند.
بهترین بستر برای کشت قلمه ها ماسه بادی می باشد.
شما می توانید موقعى که آن را هرس مى کنید شاخه هاى جدا شده را در قسمتهاى سایه باغچه بکارید.
اینها بدون هیچ مشکلى ریشه مى زنند و شما را صاحب چندین پیراکانتاى جدید خواهند نمود.
گل ها،شاخ و برگ ها و میوه ها بخش زینتی گیاه را تشکیل می دهند .
در فصل رشد ماهی یک بار نیاز به تغذیه با کود کامل دارد .
در طول فصل پاییز و زمستان آن را جابه جا نموده و از محلى به محل دیگر منتقل کنید.
خوشبختانه نسبت به جابه جایى حساسیت چندانى ندارد و معمولا این کار با موفقیت انجام خواهد شد.
هرس مناسب پس از تکثیر گیاه آپارتمانی سبب سلامت و جذابیت بونسای مى شود.
در مورد پیراکانتا معمولا هرس با هدف فرم دهى آن انجام مى شود.
اگر ملاحظه کردید که این گیاه رشد زیادى نمى کند شاخه هاى جانبى اش را قطع کنید.
چون شاخه هاى فرعى پیراکانتا به فاصله نزدیک به یکدیگر رشد مى کنند.
بنابراین شاخه هایى که با تنه اصلى زاویه تند دارند, بهتر است حذف شوند.
براى کوتاه نگهداشتن آن باید قسمتى از بالاى تنه اصلى درختچه را ببرید.
بهترین زمان هرس پیراکانتا اواخر زمستان موقعى که عمر میوه هایش تمام شد، زمان مناسبى است.