زنجبیل یک گیاه است که ریشه آن به عنوان ادویه عموما در آشپزی و هم چنین به عنوان یک گیاه دارویی مورد استفاده قرار می گیرد.
از جمله موارد کاربرد گیاه زنجبیل در طب قدیمی ایرانی و چینی و هندی درمان مشکلات روده و معده است.
همچنین این ماده افرادی که رژیم بدون لکتین دارند به عنوان یک ماده غذایی بسیار مفید است.
این گیاه به علت خاصیت تسکین دهندگی درد می تواند به صورت موضعی در رفع انواع درد موثر واقع شود.
از دیگر خواص بی شمار این گیاه دارویی می توان به اثرات ضد میکروبی، آنتی اکسیدانی و ضد التهابی اش اشاره کرد.
خرید گیاه آپارتمانی زنجبیل و نگه داری آن در منزل یکی از روش های استفاده از خواص بی شمار این گیاه است.
روش دیگر کاشت این گیاه در گلدان است.
با این کار علاوه بر صرفه جویی در هزینه ها ، اطمینان خواهید داشت که محصول سالمی را استفاده می کنید.
همان طور که در بالاتر گفتیم قسمت مورد استفاده زنجبیل ریشه آن است.
البته این یک ریشه واقعی نیست بلکه در اصل ساقه گیاه است که به صورت متورم شده در زیر خاک رشد می کند و ریزوم نام دارد.
از آنجا که زنجبیل یک نوع گیاه زیر زمینی می باشد، در نتیجه ساقه ریشه دار آن در حقیقت بخشی از ساقه اصلی اش است که در زیرزمین رشد می کند.
ریشه اصلی این گیاه از گرههای موجود روی ساقه های ریشه دار آن نمو می کند.
بالای سطح زمین ساقه های ۱۲ اینچی دارای برگهای طولانی، باریک، کج و معوج و سبز با گل های س فید و سبز مایل به زرد بوده قرار دارد.
زنجبیل یکی از گیاهان گرمسیری است یعنی در برابر سرمای هوا مقاومت ندارد و می تواند منجر به مرگ گیاه شود.
در نتیجه در صورتی که در مناطق گرمسیر زندگی نمی کنید و قصد کاشتن این گیاه را دارید بهترین زمان کاشتن آن در بهار و پس از اتمام فصل سرماست.
اما در صورتی که آن را به عنوان یک گیاه آپارتمانی و داخل منزل و در دمای اتاق نگه داری می کنید دیگر نگران سرمازدگی گیاه خود نباشید.
در ادامه روش کاشت زنجبیل را به صورت قدم به قدم آورده ایم.
روش کاشت گیاه زنجبیل
گونه های زیادی از زنجبیل وجود دارد.
به عنوان مثال نوعی زنجبیل به عنوان گیاه آپارتمانی تزئینی در گلخانه ها موجود است و به فروش می رسد.
اما برای استفاده از خواص آن نیاز دارید که زنجبیل خوراکی تهیه کنید.
بهتر است غده هایی که تهیه می کنید تازه و بزرگ و گوشتی باشد.
زنجبیل تازه پوست نازک و لطیفی دارد و احتیاجی به کندن پوست آن نیست.
دقت کنید غده ای که خریداری می کنید در سطح خود دارای برآمدگی باشد زیرا عمل جوانه زنی از همین بخش های برآمده آغاز می شود.
روش اول کاشت به این صورت است.
چند غده زنجبیل را در آب خیس کنید و در یک دستمال کاغذی مرطوب بپیچید.
زنجبیل ها را در یک نایلون گذاشته و در جای تاریک نگه داری کنید.
پس از یک هفته زنجبیل ها جوانه خواهند زد و شما می توانید آن را بکارید.
البته به جای این کار می توانید غده های زنجبیل تازه به مدت چند ساعت در آب گرم خیس کنید و سپس و آن را مستقیما داخل خاک گلدان قرار دهید.
روش دیگری نیز برای تکثیر زنجبیل وجود دارد.
البته این روش ریسک کم تری دارد و عدم موفقیت را که در روش اول ممکن است وجود داشته باشد کاهش می دهد.
غده های درشت و گوشتی زنجبیل را با یک چاقوی تیز برش دهید.
دقت کنید که قطعات برش داده شده بیش از حد باریک نباشند.
تکه های برش داده شده را چند روز در محیطی خشک نگه داری کنید تا سطح آن کالوز ببندد.
کالوزها خطر بروز عفونت و بیمار شدن ریشه در حین جوانه زنی گیاه را کاهش می دهند بنابراین درصد موفقت بالا می رود.
بعد از تشکیل برگ و ایجاد جوانه ها بلافاصله گیاه را در خاک بکارید تا از مرگ آن جلوگیری کنید.
یک گلدان با سوراخ زه کشی تهیه کنید و آن را با خاک پر کنید.
خاکی که قصد دارید زنجبیل را در آن بکارید باید خاکی با کیفیت و غنی باشد.
می توانید برای این کار خاک گلدان را با مقدار مساوی کود مخلوط کنید.
سعی کنید گلدان را در محل سایه یا در جایی قرار دهید که فقط از نور صبح گاه بهره مند باشد.
خاک گیاه را همواره مرطوب نگه دارید اما از آبیاری گیاه آپارتمانی به مقدار زیاد و گل شدن خاک جلوگیری کنید.
اگر پس از چند هفته گیاه زنجبیل هنوز جوانه نزده است، باید دمای محیط را افزایش دهید.
پس از رشد جوانه ها و تولید برگ می توانید گلدان را به مناطق پر نور تر منتقل کنید.
به طوری روزانه حدود پنج ساعت نور غیرمستقیم دریافت کند.